Novembersang en regntung morgen

November. Smaker på ordet, finner det litt tungt, litt mørkt og vemodig. November er slik. Det er nå det går opp for oss at mørketida starter, det er nå vi begynner å lengte etter snø. For det er slett ikke kuldegrader ute, tvert imot så regner det i bøtter og spann. Og trår man ut på stien der ute, får man en varm vind mot kinnet og synet av svartsprikende trær som lurer på hvor frosten blir av.

Men fatt mot! Denne november blir fin, det kjenner jeg på meg! Ny måned, ny start og nye sjanser. Hver dag er faktisk en gave, uansett hva den inneholder når du har fått gavepapiret av.

Odd Nordstoga er en visekunstner jeg holder av, og han har en laget en sang til november. Her får du både visa og teksten. Start november med et smil! 

Det er eit troll på loftet, og draugen er på dass I kjellaren bråkar ein skummel ein
Og ute er eit skrømt frå den tid slike fanst
Han dansar utpå marka ein skummel dans


Og veden vil ’kje brenne, og livet det er stutt
(så alle dei ringer og gjer det slutt)
Og koppane dei skranglar når toget fér forbi
Det skingrar gjennom byen, men det er ingen i


Ååå, d'er noko som fer
Ååå, d'er noko som skjer
Åååå, d'er noko som hender
og d'er ein som eg kjenner:
Det er November

Og katten er så rar av det vonde han ser
på sin blodige tur der ute
iblant halvetne fuglar og livredde mus
som nok aldri kjem heim til sitt musehus


Ååå, d'er noko som fer
Ååå, d'er noko som skjer
Åååå, d'er noko som hender
og d'er ein som eg kjenner:
Det er November


Det er eit troll på loftet og draugen er på dass
I kjellaren bråkar ein skummel ein
Og eg er ikkje heime, så alt det eg fortel
ja, det høyrde eg i lufta av ei daud og plaga sjel


Ååå, d'er noko som fer
Ååå, d'er noko som skjer
Åååå, d'er noko som hender
og d'er ein som eg kjenner:
Det er November